บทที่ 121 หนี (๔)

ส่วนทางด้านหวังซานเย่นั้นเขากำลังสาวเท้าอย่างรวดเร็วไปที่ตำหนักหลังเล็กท้ายวังอ๋องด้วยหัวใจที่ร้อนรุ่มด้วยความรู้สึกบางอย่าง เขาไม่สนแม้แต่เฉินรั่วหลานที่เดินตามติดราวกับเงาตามตัว

สุดท้ายแล้วเมื่ออ๋องหนุ่มมาถึงตำหนักหลังเล็กท้ายวัง เขากลับเห็นเพียงสตรีคนหนึ่งสวมรอยเป็นนางกำลังนั่งตัวสั่นเทาอยู่ในตำ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ